Pasensya ka na at ngayon lang ulit ako nakasulat. Nasira kase tong laptop na ginagamit ko. Ngayon ko lang din kase nakuha sa shop na pinagpagawaan ko. Yun pala kailangan lang palitan ang battery.Kung alam ko lang di sana ako na lang bumili ng battery at di ko na dinala sa shop. Nagbayad pa tuloy ako ng $80 para sa labor.
Kumusta pagmamaneho? Ako heto yun pa rin ang trabaho ko, nagtatranscribe ng mga usapan sa telepono. Nag-eenjoy din ako paminsan-minsan lalo pa't nakakarinig ako ng mga ganitong statement:
Female/55 yrs old/Home
"Hoy bruha wala pang lalakeng umiwan sa akin ang hindi bumalik. Yung asawa ko nga patay na bumabalik pa e. Hihihi."
Female/17 yrs old/Vehicle
"Talaga? Kamukha ni Rain yung boyfriend n'ya? My name is Rain, nasagasaan ng train, sumabog ang brain, hanggang ngayon buhay pa-rain."
Male/17 yrs old/Street
"Pare natikman ko na puday nun. Ang baho, amoy patay na bayawak."
Matatapos na rin yung trabaho ko sa Chatswood. Baka mga dalawang linggo na lang. Kase paubos na rin yung mga tina-transcribe kong mga Philippine conversation.Pagkatapos ng trabahong ito, Balik ulit ako sa painting job. Tinatawagan nga ako pinapabalik. Kase nag-resign kalahati ng crew nila. Kaya kahit gaano ko ka-dumi magpinta, wala silang choice kase desperado sila sa tao.
Anyway, nagpunta nga pala kong Blacktown kanina para bumili ng bagong cordless mouse. Suot ko yung pinadala mong tshirt na may nakasulat na TANGINA THIS! Sa loob-loob ko, kung makikita lang ako ni inay o nila ate na nakasuot ng ganoong tshirt, sisilaban ako nang buhay ng mga iyon. Pero dahil wala naman sila rito, at wala na rin akong maisuot na malinis na kamiseta, sinuot ko na rin. Muntik na kong mapa-away kase may nasalubong akong pinoy (maraming pinoy sa Blacktown) sabi ba naman sa akin: Hanggang dito sa Australia, dinadala mo 'yang katarantaduhan mo! sabay turo sa tshirt ko. Sabi ko Ha? Tapos sabi ba naman sa akin: Yang tshirt mo, kahihiyan 'yan sa mga Pilipino! Itapon mo 'yan! Wala ka sa Pilipinas, gago!
Kilala mo ko tol hindi ako pala-mura. Pero kanina, napamura talaga ko. Sabi ko sa kanya:
Putangina mo kung ayaw mong sungalngalin ko yang putaninang nguso mo, wag mo kong pakialaman putangina ka!
Sabay inambaan ko ng suntok ang putanginang kupal at bigla siyang tumalilis palayo. Pasalamat siya medyo may edad na siya, kung hindi hahabulin ko talaga at sasapakin. Tangina n'ya, nananahimik ako, pati suot ko papakialaman.
Ano ba kase tong TANGINA THIS! tol? Ito ba ang usong kalokohan ngayon diyan sa Maynila?
O siya, 'yan ang adventure ko ngayong araw. Matutulog na ko maaga pa pasok ko bukas. Ingat!
Nagmamahal,
Xandro
video ng mga kalapating kumamain ng tinapay sa tapat ng bakery. alam ko mahilig ka sa kalapati kaya kinunan ko ito.
No comments:
Post a Comment